تست های غربالگری دوران بارداری یا تست های پریناتال شامل تست هایی مانند، اندازه گیری فشار خون و تست ادرار می باشد که به دفعات در دوران بارداری انجام می شود. آزمایشات حین بارداری همچنین شامل سونوگرافی های دوران بارداری و برخی آزمایشات خون مخصوص می باشد که در زمان مشخصی از بارداری و یا به دلیل وجود برخی فاکتور های خطر انجام می گیرد. برخی تست های زمان بارداری به شما نشان می دهد، آیا فرزند شما به برخی مشکلات ژنتیکی دچار است یا خیر. پزشک متخصصص زنان و زایمان تشخیص خواهد داد که انجام کدام یک از تست های دوران بارداری برای شما ضروری خواهد بود.
{slider تست های غربالگری دوران بارداری}
{slider در تست های غربالگری دوران بارداری چه نقایصی که بررسی می شوند ؟}
{slider تشخیص منگولیسم یا سندروم داون در بارداری}
تست های غربالگری احتمال اینکه جنین یکی از چند بیماری مشخص را داشته باشد نشان می دهد. این تست 100% نمی تواند بگوید که آیا نوزاد شما مشکل دارد یا نه.
در صورتی که نتیجه تست غربالگری، مثبت باشد به این معنی است که احتمال وجود نقص در نوزاد شما، بالاتر از دیگران است و پزشک شما ممکن است برای شما تستهای تشخیصی دیگری انجام دهد تا از بابت سالم بودن جنین مطمئن شود.
اگر نتیجه تست، منفی شود به این معنی است که احتمال وجود نقص در نوزاد شما، پایین تر از دیگران است که احتیاج به پیگیری ندارد. اما تضمینی وجود ندارد که شما یک نوزاد طبیعی و سالم داشته باشید.
تستهای غربالگری این مزیت را دارند که ریسک سقط را به هیچ وجه ندارد و صدمهای به جنین نمیرساند.
{slider سه ماهه اول بارداری با غربالگری سندرم داون}
آزمایش خون مادر و سونوگرافی یک تست ترکیبی برای غربالگری سه ماهه اول بارداری است. این غربالگری میتواند به عنوان قسمتی از یک آزمایش ترکیبی و یا مرحلهای از یک روش غربالگری باشد. غربالگری سندرم داون در سه ماهه اول بین هفته 11 تا 14 بارداری قابل بوده و به وسیله آن ریسک سندرم داون (تریزومی 21) و تریزومی 13 و 18 محاسبه میگردد.
این روش غربالگری تشکیل شده از یک آزمایش خون، که طی آن دو ماده PPAP-A و free hCG در خون مادر اندازهگیری میشود و انجام سنوگرافی.
در سونوگرافی، تجمع مایع پشت گردن جنین یا 2NT اندازهگیری میشود.در واقع در این قسمت ممکن است علامتی برای بروز سندرم داون و یا تریزومی 18 باشد.
مجموع نتایج NT، آزمایش خون مادر و سن مادر با یکدیگر تفسیر شده و یک ریسک عددی بدست میآید که بر اساس آن میتوان تصمیم گرفت که قدم بعدی چیست.
در سه ماهه اول بارداری قدرت تشخیص سندرم داون در حدود 84% است یعنی با استفاده از آن 84% موارد سندرم داون را میتوان تشخیص داد و 16%موارد بدون تشخیص مانده و نوزادان، بیمار به دنیا میآیند.وقتی که ضخامت NT افزایش دارد، جنین ممکن است نقص قلبی یا شرایط ژنتیکی دیگری داشته باشد در این شرایط پزشک شما ممکن است آزمایشات تکمیلی دیگری در هفته 20 بارداری برای شما پیشنهاد کند.
{slider سه ماهه دوم بارداری با غربالگری سندرم داون}
غربالگری سندرم داون در این دوره بارداری که کوآدمارکر یا کوآد راپل یا به اختصار کواد نامیده میشود برای غربالگری سندرم داون، تریزومی 18 و نقص لوله عصبی (ONTD) و سندرم 3SLO انجام میشود.در این تست چهار ماده آلفافتوپروتئین، استریول آزاد، hCG و Ingibin A در خون مادر اندازهگیری میشوند.
این تست بین هفته 15 تا 20 بارداری انجام میشود اما بهترین زمان انجام آن هفته 15 تا 18 است. سن جنین در زمان انجام تست، در محاسبه ریسک نقش زیادی دارد.بهترین روش محاسبه سن جنین سونوگرافی است، بهتر است هنگام مراجعه به آزمایشگاه گزارش سونوگرافی خود را به همراه داشته باشید.قدرت تشخیص تست کوآدمارکر حدود 80% موارد برای سندرم داون است.
آزمایش AFP که در تست کواد انجام میشود نقص لوله عصبی (ONTD) را در 80% موارد غربال میکند.دقت داشته باشید که این تست فقط در سه ماهه دوم ارزش دارد.
{slider غربالگری یکپارچه در دوران بارداری}
غربالگری سه ماهه اول و سه ماهه دوم میتواند به صورت ترکیبی به کار برده شود برای بدست اوردن نتایج و قدرت تشخیص سندرم داون افزایش پیدا کند.در این صورت قدرت تشخیص سندرم داون به بیشتر از 90% میرسد.نتیجه نهایی، تا انجام و تکمیل آخرین مرحله (تست کوآد) آماده نمیشود. در واقع سونوگرافی و آزمایش خون مرحله اول در بین هفته 11 و 14 بارداری و آزمایش خون مرحله دوم بین هفته 15 تا 18 صورت میگیرد. از مزایای این روش میتوان به پایین بودن مثبت کاذب4 این تست و قدرت تشخیص بالای آن حدود 92% اشاره کرد.
{slider غربالگری متوالی در دوران بارداری}
در این روش ابتدا غربالگری سه ماهه اول انجام میشود و براساس نتایج غربالگری سه ماهه اول، خانمهای باردار به سه دسته ریسک بالا، ریسک متوسط و ریسک پایین تقسیم میشوند.زنان با ریسک بالا برای انجام CVS5 فرستاده میشوند. آنهایی که ریسک پایین دارند احتیاجی نیست که تست غربالگری یا تشخیصی دیگری در موردشان اجرا شود و فقط زنانی که دارای ریسک متوسط باشند، کاندید انجام غربالگری مرحله دوم (کوآد) هستند.
{slider تستهای تشخیصی منگولیسم یا سندرم داون}
این تستها میتوانند وجود نقص جنین را به طور یقین نشان دهند و در واقع تستهای غربالگری را رد و یا تأیید میکنند.
استفاده از تستهای تشخیصی از قبیل آمنیوسنتز ریسک سقط جنین را به همراه دارد به همین دلیل اینگونه روشهای تهاجمی با وجود دقیق بودنشان به همه زنان باردار پیشنهاد نمیشود. تستهای تشخیصی موقعی پیشنهاد میشود که ریسک بالای سندرم داون در تست غربالگری گزارش شود.
اگر نتایج غربالگری نشان دهنده ریسک بالا باشد تستهای زیر انجام میشود
{/sliders}